Devri

strivañ

strivañ

v. intr.

(1) S'efforcer.

(1499) Ca 191a. Striffaff. g. contender.

(1876) TDE.BF 595b. Striva, strifa, v. n., tr. «Contester, quereller, s'efforcer.»

(2) Strivañ ouzh : s'efforcer.

(1732) GReg 323b. S'efforcer, tr. «stryva ouc'h.» ●Il faut s'efforcer à gagner la vie éternelle, tr. «red eo stryva ouc'h ar binigeñ evit gallout mônet da'r barados.»

(3) Strivañ da : s'efforcer de, tâcher de.

(1869) TDE.FB 315a. Faites des efforts pour prendre cette médecine, tr. «red eo d'e-hoc'h striva da eva al louzou-ze.»

(1957) AMAH 41-42. Hag aner e vefe bet dezho strivañ d'en em wennañ en ur skuilhañ daeroù ki dirak ar re ma raent diouto moc'h ha gwashoc'h c'hoazh.

(4) Se disputer, se quereller.

(1732) GReg 203b. Contester, quereller, disputer, plaider, tr. «stryva ouc'h ur re.»

(1862) JKS 335. Red eo kaout aoun rak va barnedigesiou-me, hag arabad striva diwar ho fenn.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...