m. & adv. –où
I. M.
(1) Cahot, choc, secousse.
●(1918) LZBl Du 439. derc'hell gant kerdin lost an drenell, a vije anez pilet bep stronsad. ●(1927) GERI.Ern 589. stroñsad, L[éon] strouñsad m., tr. «Ebranlement ; cahot, secouse (d'une carrette, etc.).» ●(1931) VALL 682a. Secousse, tr. «stroñsad.»
(2) Stroñsad kailhar : boue éclaboussée.
●(1927) GERI.Ern 589. stroñsad kailhar, tr. «boue éclaboussée.»
II. Adv. A-stroñsadoù : par accoups, par secousses.
●(1927) GERI.Ern 589. a-stroñsadou, tr. «par secousses.» ●(1931) VALL 7b. par à-coups, tr. «a-stroñsadou.» ●682a. par secousses, tr. «a-stroñsadou.» ●(1955) VBRU 92. ur galon na dalme ken nemet a-stroñsadoù.