m. –ioù
(1) État.
●(1647) Am.ms 691. He teod so astus, he stuz quen tuzum.
●(1870) FHB 280/149a. Piou en d'euz da lakeat er stusiou-ze. ●(1872) GAM 7. guelit e pe stuz oc'h lakeat ! ●(1880) SAB 54. gvelit e pe stuz emaon. ●(1876) TDE.BF 597b. Stuz, s. m. C[ornouaille], tr. «Manière, façon, état.» ●(1889) ISV 222. An tourmanchou o doa gouzanvet o doa ho laket en eur stus ken truezus, ma ne c'hellent ket en em zerc'hel var ho izili.
●(1907) KANngalon Du 552. en eur vont, er stujou-ze, er meaz euz an ti. ●(1911) BUAZperrot 792. Tri dervez a ioa m'edo er stuz-ze, pa glanvas ivez e verc'h. ●(1912) MMPM 54. Jane (…) a dremenaz dre an oll studou e pe re ec'h hell beza eur vaouez e pad he buez. ●(1919) KZVr 354 - 15/12/19. stuz, tr. «état, manière d'être, Loeiz ar Floc'h.» ●(1937) FHAB Gouere 194. Heb ar feiz an den a zo en eur stuz reuzeudik.
►[mauvais état]
●(1931) VALL 273b. État ; plus spécial[ement] mauv[ais], tr. «stuz m. stuziou pl.» ●en quel état es-tu réduit, tr. «e pe stuziou emout laket !»
(2) Bout uhel e stuz : être haut placé, être de haute lignée.
●(1932) BRTG 169. er garabasen e larè éh oè ur galant ihuél é stu.
(3) Stuz ar marv : article de la mort.
●(1860) BAL 58. sed mortuus est ; ia, e stuz ar maro ema. ●(1868) KMM 171. evit sevel beo a-nevez eus ar stad a bec'hed, a zo stuz ar maro.
●(1938) FHAB Genver 6. lakêt evel en eur stuz a varo.