f. taolioù-maen Dolmen.
●(1883) MIL 10. an taoliou-mean diazeet var blodou maen ive. ●(1894) BUZmornik 23. Ann taoliou-mean a zerviche da ginnig ar sakrifisou.
●(1927) GERI.Ern 116. dolmen m., mieux t(a)olven f. Dolmen, antique table de pierre. ●(1931) VALL 226b. Dolmen, tr. «taol-vaen f. pl. taoliou-maen.»