tatouilhat v.
(1) V. intr. Bredouiller.
●(1876) TDE.BF 608b. Tatouilhat, v. n., tr. «Bredouiller.» ●(1890) MOA 140b. Bégayer, tr. «tatouillat.»
●(1913) DIHU 92/221. Penaus ?… Penaus ? emé er pastelleg en ur zatouillat.
(2) V. tr. d. Bredouiller (qqc.).
●(1939) RIBA 141. Guéhadeu é tatouillé komzeu.