adj. & adv.
I. Adj.
(1) Adj. num. card. f. Trois.
●(1499) Ca 195a. Teir vide in tri. ●Teir guez. g. troys foiz. ●(1575) M 1992. teir diferanç, tr. «trois différence.» ●(1650) Nlou 94. Disquennet an effaou, / Oz traou teyr goulaouen, tr. «descendues des cieux / ici-bas, trois lumières.»
●(c.1680) NG 1638. dre dair gueh.
●(1849) LLBg vi 10. tair zro.
●(1907) PERS 130. tost da deir leo var he droad. ●(1909) KTLR 13. teir gentel talvoudek.
(2) Adj. num. ord. Troisième.
●(1869) FHB 232/180a. ar c'hleier o deus sonet evit an deir guech. ●(1872) DJL 15. 'vit an deir guech.
II. Adv. Hon-teir, ho-teir, o-zeir : nous, vous, elles trois.
●(1728) Resurrection 1174. Demp breman hon taeric quent ma vo gollo de.
●(1878) EKG II 79. ho zeir o lavaret ho japeled.
●(1911) BUAZperrot 482. ar fall brudet anezo o zeir.
III.
(1) Bezañ div deir eur : voir eur.
(2) Bezañ teir eur : voir eur.
(3) Na c'houzout pet favenn a ya d'ober teir : voir favenn.