v.
I. V. tr. d.
(1) Préparer, apprêter (de la nourriture).
●(1857) CBF 84. terka pe aoza ar prejou, tr. «préparer les repas.» ●(1866) FHB 69/132b. hag e-c'hiz ma terkaz eur boed sukret mad. ●(1867) MGK 98. Rak d'in-me ha d'am seurt ne vez da lein, da goan / Terket bemdez ker koulz tinell. ●(1889) SFA 269. Ar re-man eo a derke al louzeier a viche red rei dez-han. ●279. Jakelin a derkaz guella ma c'hellaz al lastez kouign a gave ker mad ar Zant.
●(1958) BLBR 114/2. Pa veze poent terki lein.
(2) Battre, rosser.
●(1857) CBF 98. Hon daou vaout a zo oc’h en em dourta ; da hini a zo teurket, tr. «Nos deux moutons se cossent ; le tien est vaincu.» ●(1877) EKG i 265. evel m’oa bet teurket Corbet e Plabennec. ●308. soudarded Canclaux a zalc’haz ive pell sonj penaoz oant bet teurket ganeomp-ni. ●(18--) MIL.ms (d’après BUBR 25/434). a zired evel eun taro gouez da deurka ar Zaozon.
●(1931) VALL 616a. Donner une raclée de coups à, tr. «teurka L[éon].»
(3) (marine) Étarquer.
●(1944) GWAL 163/161. (Ar Gelveneg) Ar marl a zo ur varrenn goad a implijer, er bagoù dre lien, evit teurkañ startoc'h, da lavarout eo evit peurstennañ dris ar ouel pa n'heller mui hen ober war-bouez brec'hioù an dud. ●(1978) BZNZ 100. (Lilia-Plougernev) Teurkiñ a zo stardañ an drisoù, kuites d'ar gouel da gouezhañ.
II. V. pron. réci. En em derkañ : se droguer.
●(1872) KTB.ms 15 p 293. diou c'havr o em deurka.