m. –où
(1) Territoire.
●(1499) Ca 196a. Terrouer. g. territoire.
●(1689) DOctrinal 196. hac an oll terroüer eux à ac’h, é gouelet Leon, gant an oll rentou, ha penvirou pere ayoa dléet d’an douarou-se.
(2) Pays, terroir.
●(1902) PIGO I 219. diwanet en hon zêrouer. ●(1903) MBJJ 3. eun terouer digompez a rer anean ar Bourgogn. ●(1924) BUBR 47/1113. lezel breman terouer an evned. ●(1970) BHAF 112. n'eo ket sistr-glesker a vez greet en terouer. ●305. an dour-hañvoez, pe an dour-jost, evel ma vez lavaret en terouer.
(3) Hameau.
●(1926) SAHE 13. Sant Herve a dremenaz e vloaveziou kenta e terouer Keran, e parrez Treflaouenan. ●(1978) BZNZ 7. (Lilia-Plougernev) Un terouer bras eo, tr. (THAB 1/7) «un gros hameau.»