adj.
I. (en plt de qqn)
(1) Avare.
●(1907) AVKA 228. rak c'houi a zo un den teusk, a gemerfe ar pez n'oc'h eus ket roet, hag a vedfe elec'h n'oc'h eus ket hadet. ●(1920) KZVr 363 - 15/02/20. teusk, tr. «avare.» ●(1931) VALL 119b. Chiche, tr. «teusk.» ●439b. teusk, tr. «avare.»
(2) Bezañ teusk e c'henoù : inquiet, honteux, penaud.
●(1971) BAHE 68/25. Hennezh a oa teusk e c'henou : mezhek, nec'het. ●(1982) TKRH 84. Echu Marlarjez, krog ar C'horaiz, teusk o genoù gant an dud.
(3) Pas bien riche, modeste.
●(1866) BOM 88. potret teuskoc'h, tr. «des parties médiocres.» ●(1876) TDE.BF 616a. Teuskoc'h, adj., tr. «De médiocre qualité, parlant des personnes.»
(4) Bezañ teusk an traoù gant ub. : disposer de peu de ressources, avoir des moyens insuffisants.
●(1933) ALBR 72. Abalamour m'o deus aon na vefe lavaret eo teusk an treou gante ha n'int ket evit skoulma an daou benn.
II. (en plt de qqc.)
(1) De peu d'intérêt.
●(1935) BREI 392/1a. keloiou-all, ivez, eun darn anezo teuskoc'h, marteze.
(2) Médiocre.
●(1931) VALL 457a. Médiocre, tr. «teusk.» ●(1935) BREI 417/1c. Bodadeg ar «Front Populaire», e Pariz, a zo bet teusk, daoust d'an niver a dud a oa enni : (...).
(3) Peu abondant, insuffisant, chétif.
●(1931) VALL 165a. Court ; insuffisant, tr. «teusk.» ●279a. Étriqué, tr. «teusk T[régor].» ●439b. Maigre ; en parl. des choses au fig., tr. «teusk T[régor].» ●teusk, tr. «chétif.»
●(1935) BREI 390/3a. eur vêreri deusk ha douar dizampled, n'on 'vit kât man ebet ennê.
III. Teusk evel adverenn ur c'hi : voir adverenn.