v.
I. V. intr.
A. (en plt. de qqn)
(1) Grossir, épaissir.
●(c.1500) Cb. [teu] g. deuenir espois. b. teuhat.
●(1732) GReg 475b. Grossir, croître en grosseur, tr. «Tevaat. pr. teveët. Van[netois] teüeiñ. teüat.» ●Cet homme a beaucoup grossi, tr. «Terrupl ez eo teveët an dèn-hont.»
●(1849) LLB 444-445. kogus ar en amzer, / É ridek, é tigor, é tiwat.
●(1909) BOBL 06 mars 219/2d. Pa deu ar pemoc'h da deoaat. ●(1929) FHAB Ebrel 131. hag e lartae hag e tevae mantrus.
(2) sens fig. =
●(1904) ARPA 100. rag calonou an dud-man a zo teveet, ho diouscouarn a zo pounnereet.
B. (en plt de qqc.)
(1) Devenir plus épais, épaissir.
●(1659) SCger 174b. teuat, tr. «epaissir.» ●(c.1718) CHal.ms ii. grossir, tr. «teüein, Teüat.» ●(1732) GReg 387b. Épaissir, s'épaissir, tr. «Tevaat. pr. teveët. Van[netois] teüeiñ. teüat.»
●(1902) PIGO I 223. korf ar vaz a gresk, a denva. ●(1907) VBFV.fb 50a. grossir, tr. «tiùat.»
(2) S'émousser.
●(1990) TTRK 125. pa veze krog al laonenn da devaat.
II. V. tr. d. Épaissir.
●(1659) SCger 52a. epaissir, tr. «teouaat.»
●(1867) FHB 103/401a. an dud-ze a so o chom en denvalijen, hag a bae alies evit teoat c'hoaz ar c'houmoul a guz ar sclerijen outho.
III. Mont e groc'hen war devaat : voir kroc'hen.