v. intr.
(1) Devenir plus faible.
●(1876) TDE.BF 619b. Toc'horaat, tr. «Devenir plus faible, débile, plus languissant, empirer.»
►spécial. Être mourant.
●(1806) JOS 27. O veza clevet e toc'horrea e dad. ●(1889) ISV 263. o clevet oa toc'horeat.
(2) Diminuer.
●(1869) FHB 214/33a. eur merk anad e toc'hora ar feiz etouez an dud. ●(1874) FHB 482/90b. ar speret a feiz a ioa toc'horeet e Jeruzalem.
(3) =
●(1906) KPSA 193. Eur c'hristen mad ne dlefe ket en em c'houzanv er bed-man ; toc'horaat a ra var an douar.