todioniñ

v.

(1) V. intr. Faire du tapage, tapager.

●(1967) BAHE 51/22. [nijerezed] todïoniñ evel pa vijent o vont d'en em deurel warnomp. ●(1972) HYZH 75/12. Kaer en deve todilhoniñ.

(2) V. tr. i. Todioniñ war ub. : engueuler qqn.

●(1982) TKRH 125. dirollet da dodioniñ war va zad.