s. Mont e touan.
(1) Disparaître.
●(1943) FHAB Gwengolo/Here 350. Aet e touan, aet da netra. (Kleder).
(2) Perdre la tête.
●(1959) BRUD 7/20. Ouspenn e oan yaouank flamm hag ar sperejou yaouank a deu buhan da gaoud aon, ha da vond e touan, evel ar yeot blin nevez er prad, pa deu an disterra barr-heol d'o zomma. (...) mont e touan = koll ar penn.