treantus

adj. Pénétrant.

●(1732) GReg 709b. Penetrant, ante, qui entre bien avant, tr. «treantus.» ●L'action du feu est pénétrante, tr. «An tan a so treantus.»

●(1866) SEV 82. daoulagad an Aotrou Doue a zo treantusoc'h kant ha kant gueach all evit na d-eo ann heol hag he sklerijenn gaera.