f. troioù-gwenn
I. Échec.
●(1890) MOA 228a. Échec, tr. «Tro venn.»
II.
(1) Ober un dro wenn : échouer. Cf. EKG II 91 : Ne rean tenn guenn ebed.
●(1876) TDE.BF 642b. Tro-wenn, s. f. Ober eunn dro-wenn, tr. «ne pas réussir, manquer son coup. » ●(1877) EKG I 122 (L) L. Inisan. Hag ouc'hpenn-se, petra lavaro Andre ar Ponthou o klevet o devezo great un dro venn ?
●(1908) PIGO II 123 (T) E. ar Moal. Te zo kaoz, hag e touefen, ma hon deus gret un dro wenn.
(2) Ober tro wenn : échouer, éprouver un échec.
●(1878) EKG II 122 (L) L. Inisan. An eil a reaz ive tro venn, ha setu va enkrez o tont enn dro. ●(1890) MOA 446 (L). Il n'a pas réussit, tr. J. Moal «tro venn en deuz great.»
●(1903) KKBU 27. Meur a veich e rankas, goude ober tro venn, / Distrei d’ar ger tenval he benn. ●(1907 PERS 227 (L) J.-M. le Gall. Ha ne garfen ket ober tro venn. ●(1915) HBPR 159 (L) K. Jezegou. Archerien oa deuet d'ho c'hlask, mez ober a rajont tro venn. ●(1931) VALL 236b. éprouver un échec, tr. «ober tro-wenn.» ●(1957) AMAH 109. Mar dichañse dimp alies a-walc’h kavout en o mesk diskleriadurioù a-bouez a-zivout an arme ruz, ken prim all e raemp tro-wenn kaer hon deveze furchal-difurchal. ●(1957) BRUD 2/48 (K) Y. ar Gow. Hag e teuas Mai-Louj en-dro d'he zi, droug ruz enni, war-lerh he zro-wenn. ●(1978) PBPP 2.2/402 (T-Plougouskant). Graet 'm eus tro wenn, tr. J. le Du «j'ai fait chou-blanc.»