m. –ed (argot de Pont-l'Abbé)
(1) Homme, mec, gonze.
●(1936) IVGA 100. Ha ton gant an «truchoned». ●124. Ha «gregoch» d'an «truchoned». ●137. A-raok kaout da lavarout en «truchoned»-se, e rafen gwelloc'h mont d'o selaou. ●189. Hag e prege ker brao an «truchon» ouz ar «chon». ●191. Me 'lavar, me, e vo «kech» meur a «druchon». ●239. truchoned ar vilajenn gran. ●265. «truchoned» heñvel ouzimp. ●an «truchoned»-se, a-hont e Pariz. ●«truchoned» ar Gouarnamant. ●(1947) YNVL 53. Graet ez eus marc'had, «truchoned» ? ●(1960) LLMM 82/311. Langaj-chon ar vilajenn gran. Truchon = Den, gwaz. ●(1973) SKVT II 17. Paotred korn ar veilh, anvet ivez al lonkerien-heol, losteiged ar veilh, ar friterien-moger, en ur ger, an «druchoned divazeñg». ●(1974) SKVT III 82. Ar voizenned a 'n em sikour etreze war gein o zruchoned. ●(1982) HYZH 147/31. (Treboull) peogwir zo atav truchoned o pourmen tre ar vered.
(2) Truchon jeun : bon ami.
●(1974) SKVT III 97. ho truchon jeun.
(3) Truchon gran : personne huppée, haut personnage.
●(1960) LLMM 82/311. Langaj-chon ar vilajenn gran. Truchon gran = Aotrou. ●(1972) SKVT I 48. sevel o ziez-hañv da «druchoned gran Kemper. ●(1973) SKVT II 22. N'eus ket d'an «druchoned gran» da vezañ istrogelled. ●24. An «druchoned gran»-se ne reont ket ur c'heuz eus o daouarn. ●(1974) SKVT III 32. an truchon gran.