adwiskañ

v.

(1) V. tr. d. Revêtir.

●(1974) SKVT III 24. Tra ma adwiske prim-ha-prim mantell groc'hen blevek ha manegoù lêr.

(2) V. pron. réfl. En em adwiskañ : se revêtir, se rhabiller.

●(1910) MAKE 102. Setu Yan, didrous, d'en em adwiska.