m.
(1) Ahurissement.
●(1913) KZVr 26 - 31/08/13. Alvaon, tr. «stupéfaction, ahurissement.»
(2) Kouezhañ an alvaon war ub. = sabaturiñ.
●(1870) FHB 302/323a. oll dud al lez a goez an alvaon varnezho.
●(1957) BRUD 2/46. – Hañ ?» a houlennas Nouel, kouezet an alvaon warnañ. ●(1962) GERV 92. Neuze e c'hoarvezas eun dra ken sebezus ma kouezas an alvaon war ar stourmerien ha ma ehanjont d'en em gannañ. ●(1964) ABRO 65. Spouronet ha kouezhet an alvaon warnon, e paouezis da vale. ●(1964) LLMM 102/22. O klevout he fozioù, e oa kouezhet an alvaon warnon hag e oan aet evel war saouzanat.
(3) Teurel ub. en alvaon : ahurir.
●(1977) LLMM 182/190. O donedigezh er vro a daolas an holl en alvaon hag er sabatur.