m. Onguent. cf. traet
●(1744) L'Arm 200b. énn unn ogan ou énn unn antrætt. ●259b. Ongan, tr. «Antrætte.. teu.»
●(1904) DBFV 8b. antret, atret, m. pl. eu, tr. «onguent, remède externe.» ●(1934) BRUS 225. De l'onguent, tr. «antret.» ●(1962) GERV 145. antred ha diennou flour evit ar c'hroc'hen. ●169. antred : onguent, e galleg.