Devri

argouraouañ / argouraouiñ

argouraouañ / argouraouiñ

v. tr. d. (droit) Doter.

(c.1500) Cb 16b. g. douer. b. argourouaff. ●(1612) Cnf 39a. hac ezeo obliget, dé argourouiff.

(1659) SCger 45b. doter, tr. «argouraoui, argobraoui.» ●129b. argouraoui, tr. «doter.» ●(c.1718) CHal.ms i. Dotter, tr. «rein en argoureu, argoureüein.» ●(1744) L'Arm 116a. Doter, tr. «Argouvrein.» ●(1790) MG 262. argouvrein Perrot ér mod-ce. ●(17--) FG II 82. argouraouï hon merc'het.

(1839) BESquil 346. Erech, deit goudé de vout Roué e Bretagne arlerh marhue Audren, é dad, ne vennas quet lezel er houvand-cé én un dibourvæance quer bras, hac e gueméras er résolution d'en argouvrein. ●(1856) VNA 175. tu trouverais bien de l'argent pour les doter, tr. «te gavehé argand erhoalh eid ou argouvrein.» ●(1866) FHB 66/107a. Er bloa-ma ez eus argouraouet eis cant c'huec'h ha daou uguent. ●(1866) FHB 88/284a. argoulaoui ho pugale.

(1904) CDFi août-septembre. n'en devoa ket peadre d'o argouraoui. (d'après KBSA 104). ●(1904) DBFV 10b. argouvrein, argoureùein, v. a., tr. «doter.» ●(1908) FHAB Du 329. argoulaoui ar verc'h hena. ●(1909) FHAB Gouere 224. argoulaoui eiz krouadur. ●(1934) BRUS 59. Doter, tr. «argouvrein

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...