f. –où, –ioù
(1) [au plur.] Grimaces.
●(1866) FHB 57/33a. o velet dizurziou hag ariezou ar rum guenta. ●(1874) FHB 501/247a. En em lacat a ra da ober a bep seurt ariezou.
●(1906) KANNgwital 40/320. Arieziou diskiant a reont. ●(1909) BROU 203. (Eusa) Ariézou, tr. «Façon, etc.» ●(1925) BUAZmadeg 40-41. bep seurt ardou hag arieziou. ●(1932) ALMA 137. Ormidou hag ariezou a raio.
(2) Kaout an ariez da : avoir la manie de.
●(1921) PGAZ 42. ar re vrasa deuz ar baotred o doa an arriez fall da lakaat krogou da zevel etre ar re vian hag an nevessa deuet d'ar skol. ●(1942) FHAB Meurzh/Ebrel 149. (Plouarzhel) Ariez (g.g.) = distaget ar-yez : boazamant ; manie e galleg ; an ariez-se en deus.