f. –ioù, armili (mobilier) Armoire.
●(1499) Ca 11a. Armel. g. armoyre.
●(1659) SCger 9a. armoire, tr. «armel, p. iou.» ●(c.1718) CHal.ms ii. buffet, tr. «credanc', armél, armelieu, armener armenerieu.» ●(1732) GReg 51b. Armoire, meuble de bois, tr. «Armell. p. armellyou.»
●(1840) GBI II 330. Arbell 'r sakramant, tr. «la niche du Saint-Sacrement.» ●(1867) FHB 125/165a. c'huec'h armelic vihan distalav. ●(1868) GBI II 300. Me 'm eûs em armel tric'houec'h mil skoed, tr. «J'ai dans mon armoire dix-huit mil écus.» ●(1878) EKG II 69. an arbeliou a oue divarc'het. ●82. ar gueleou hag an armeliou.
●(1909) NOAR 49. Divarc'ha a reas an arbeliou, an tiretennou. ●(1910) EGBT 67. C'hwi a lako ma dilhad war ar lansen 'barz an armel. ●(1955) STBJ 149. an horolaj en he arbel, gant eur mell momeder koueor lugernus. ●(1957) AMAH 245. gweleoù, ur pres, un daol, keder hag un armelig da glenkañ al listri-kegin. ●(1980) EBSB 52. (Ar vro vigoudenn) arbel, arbili, tr. «armoire(s).» ●(1986) DPSB 38. (Rieg) Dans la région, on dit arvel pour armel (armoire).