m. –où
(1) Attouchement.
●(1576) Gk I 260. pep attouchamant impudic. ●(1612) Cnf 30a. attouchemantou hacr. ●(1621) Mc 28. Euelhen ves an atouchamantou, gand pocou all, promesçaou, ha comsaou lubriq.
●(1659) SC 101. beza lubric en e gestou, pe attouchamantou voar neza, pe voar are all. ●(1659) SCger 10a. attouchement, tr. «attouchamant.» ●(1710) IN I 371-372. An den iaouanc peveus a hini e côms Sant Jerom, ha peini, o veza lequeat an despet dezàn da c'hourvez var ur guele boug ha dilicat ha staguet eno gant echerpou hac ereou seiz, a ioa sollicitet dre bep seurt attouchamanchou vil ha cherisset e peb feçon gant ur gourtisanen impudic, peini a ioa lequeat da gousquet gantàn expres evit e c'hounit ha trec'hi ar fermete anezàn ; ha ne de quet guir e tlien santout neuse mouvamanchou estrainch er c'hic. ●(c.1718) CHal.ms i. attouchement, tr. «attouchemant tastournereh.» ●(1732) GReg 61b. Faire des attouchements deshonnêtes, tr. «Ober attouchamantou lic.» ●(1744) L'Arm 20a. Atouchement, tr. «Attouchemantt.. teu. m.»
(2) Sens du toucher.
●(1612) Cnf 27a. non pas dré an cleuet, hoguen dré an attouchamant.
●(1727) HB 155. Ar pemp skiant natural eo / ar c'huez, ar vlas, ar guel ar c'hleo, / An touich pe an atouchamant.