adj. Avaricieux.
●(c.1500) Cb 51b. ga. couuoiteux de deniers. b. auaricius. ●52b. Crez alias auaricius. g. auaricieux.
●(c.1680) NG 1158. Hac auarisieus. ●(1744) L'Arm 21a. Avare, tr. «Avariciuss.»
●(1838) OVD 160. hui e elle credein é oh avaricius. ●(1854) PSA I 16. en dén avaricius-hont e gleu predêg ér gadoér a huirioné énzp d'er vince a avarice. ●(1866) FHB 56/32bb. Clevet oc'h eus hano eua dud engravet, tud avarisius.
●(1904) DBFV 14a. avarisius, adj., tr. «avare.» ●(1911) SKRS II 167. eun den avarisiuz. ●(1931) GUBI 20. Un den avarisius kollet dehou é drézol.
►[empl. comme subst.]
●(1923) KTKG 46. An avarisius ne roio ket an aluzen.