f./m. –où, beseier Récipient.
●(1612) Cnf 22a. Caffout an Azrouant en boutaillou pé en beseyer, so pechet maruel.
●(1829) IAY 39. Eur vessel neve a vir pell ar c'hoëz deus ar liqueur quentan a ve bet ennan.
●(1910) MBJL 6. ar besel zakr a zervijas d'hon Zalver en e goan diwean. ●7. e oa bet kuzet ar besel-ze en ul lec'h amwel. ●(1910) EGBT 66. besel, m., tr. «vase, pièce de vaisselle.» ●(1969) BAHE 62/42. beseloù houarn pil. ●(1975) BAHE 86/2a. Besel (-où) g. a dalvez kement lestr kleuz a zo er gegin, pe en ti : terinennoù, podoù, kelornioù, potouarnioù, h.a. Ur ger all, armoù-kegin (implijet el liester dreist-holl) en deus war-bouez nebeut an hevelep ster ha beseloù-kegin, pe listri-kegin.