Devri

breinentez

breinentez

f./m..

(1) Pourriture.

(1744) L'Arm 11b. Altération, corruption, tr. «Breinnaté. m.» ●298a. Pourriture, tr. «Breinnaté.» ●(1792) HS 26. ul lon e gare er fal vlass hac er vreinaté. ●(1792) HS 190. de barein guet un darn-pod er vreinnaté hac er préüèt e verhüai tro-ha-tro dehou.

(1838) OVD 295. er breinaté hag el lousteri. ●(1857) LVH xxiii. er horv, goarnet hemb breinnaté. ●(1861) BSJ 97. goarantein er pobleu a zoh er breinaté ag er péhèd. ●(1879) GDI 39. a bep sort breinaté.

(1904) DBFV 31b. breinanté, f., breinaté, m., tr. «pourriture, putréfaction, corruption.» ●(1906) HIVL 163. lan a vreinanté. ●(1907) BSPD I 211. fang ha breinati.

(2) Putréfaction.

(1907) BSPD II 157. goarantet doh er breinaté.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...