m.
(1) Sot, niais, benêt.
●(1868) FHB 153/387a. piou eo ar penn sot, piou eo ar brichin, ar rumer a zo bet divez aoualc'h evit henvel dour a vuhez eun dour, enn (lire : eun) eva a zo dalc'h-mad oc'h he heul ar boan, ar c'hlenved (…) ? ●(1870) FHB 280/149a. Kaoze eta, brichin, hag hast affo.
●(1908) FHAB Gwengolo 268. hon tri vrichin. ●(1927) GERI.Ern 70. brichin m., tr. «Bénêt, niais, sot.» ●(1927) TSPY 49. n'out nemed eur brichin. ●(1950) KROB 26-27/19. Rei va merc'h d'ar brichin-ze ! ●(1984) HYZH 154-155/85. brichin : konter kaozioù. Hennezh oa ur sakre brichin.
(2) Folâtre.
●(1927) GERI.Ern 70. brichin m., tr. «folâtre.»
(3) Ober e vrichin : faire son fou.
●(1958) BRUD 4/56. oh ober o brichin.