m. –ion Brodeur.
●(1710) IN I 155. e c'himitont ar Brodeurien. ●(1732) GReg 121b. Brodeur, tr. «Broudèr. p. broudéryen.»
●(1838) OVD 110. Ind e laboure èl er bronderion, péré, guet næd sei, eur hag argant (…).
●(1904) DBFV 33a. brondour, m. pl. ion, tr. «brodeur.» ●(1927) GERI.Ern 72. broder, brodour m., tr. «brodeur.»