f. –où Rire collectif, explosion de rires, risée.
●(1913) PRPR 123. deut mad int gant ar re a gav mad ar vuez da veva, ar c'hoarzadeg uhel, ar serr-lagad fistoul. ●(1924) BILZbubr 38/843. Ha skrijadeg, c'hoarzadeg ! ●(1943) VKST Genver-C'hwevrer 208. Echu ar c'han, tamm ha tamm e teuas adarre marvailhadeg ha c'hoarzadeg e-touez ar yaouankizou. ●(1961) LLMM 86/151. e veze gwelet alies a-walc’h gouleier o flaminañ dre ar garm, skrij, gouel pe c’hoarzhadeg o sevel diouzh ar mogerioù didoenn. ●(1975) BAHE 87/11. nag a griadeg, nag a c'hoarzhadeg ! ●(1977) PBDZ 738. (Douarnenez) c'hoarzhadeg, tr. «énorme éclat de rire de nombreuses personnes.» ●aze zo bet c'hoarzhadeg, tr. «là on a bien ri.»