f. -où
(1) Bec verseur (cafetière, théière).
●(1982) HYZH 144/9 (Karaez). chaflutenn, tr. « versoir d’une cafetière ou théière. » ●Re leun eo ar pod-kafe : berañ a ra dre e chaflutenn.
(2) fam. Sexe féminin.
●(1977) HYZH 113-114/50 (Rostrenenn). Chaflutenn [ʃaˑflytǝn] gwregel -où, tr. « hentjoù ; reizh ar merc’hed. » ●Laret ’oa din en em ziwiskañ, met n’em boa ket c’hoant da ziskouez ma chaflutenn d’ur midisin avat ! ●(1979) HYZH 124/53 (Mael-Pestivien). chaflutenn [ʃaflytǝn] – Ya. Holl en ãnoïoù-se 'zõ de genveriañ gânt « lut », « lutenn » hag a zõ pidenn er vugale.