Devri

chantelev / chantele / chantane

chantelev / chantele / chantane

m. –où (architecture) Chœur d'église.

(1659) SCger 22a. chantereau, tr. «chanteleo.» ●73a. letrin, tr. «chant eleo.» ●(1732) GReg 166a. Chœur, principale partie d'une Eglise, où sont les Prêtres & les Chantres, tr. «chantele. chanteleo

(1876) TDE.BF 86a. Chañtele, s. m., tr. «Jubé d'église, chœur d'église.» ●(1883) MIL 186. ar chanteleo a zo ive din da veza guelet.

(1927) LZBt Genver 33. eun asaz Chantelo. ●(1928) BREI 56/1c. En iliz, eman e ve, en tu dehou d'ar chantane. ●(1936) PRBD 19. leuren ar chantele.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...