Devri

dafariñ / dafar

dafariñ / dafar

v. tr. d.

(1) Apporter des matériaux (à un maçon, un couvreur, etc.).

(1732) GReg 230a. Servir un couvreur, tr. «Daffari un toër.»

(1906) KANngalon Genver 14. Jacotin hag he vugale a iea da davar ar vansonnerien. ●(1927) GERI.Ern 87. dafari, tr. «aider un maçon, apporter des matériaux.»

(2) Apporter (des matériaux, etc.).

(1995) BRYV IV 36. (Milizag) Er gêr-ze e veze unan… o tavari foenn war ar bern hag unan all o renka.

(3) = (?) Servir (qqn) (?).

(1984) ECDR 35. Maeron Mari a oa er gwele e-tal an daol hag hi a wele ar plac'hig-se bemdez, ha Mamm-gozh o tavariñ anezhi. N'eo ket laezh a veze lakaet dezhi en he c'hafe, met dienn pur. Ha Maeron Mari he doe lavaret din. Pa veze ar vugale e Kerskouled, e veze lakaet an amann druz war o bara dezho.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...