destinadurezh

f.

(1) Destinée.

●(1870) FHB 284/180a. amprouet var destinadurez e stad.

(2) Destination.

●(1732) GReg 275b. Designation, destination à quelque chose, tr. «Destinadurez.»

●(1847) MDM 27. kentoc'h eur vicher, eget ne deo eun destinadurez a berz Doue.