v. intr.
(1) Respirer.
●(c.1718) CHal.ms i. aspirer soufler, tr. «huehein, dianalein.»
●(1857) HTB 91. An hini en deuz roet ar vuez d'oll kement a finv hag a dihalana. ●(1869) FHB 214/39a. en pad pell amser, hep dialana. ●(1896) LZBt Meurzh 38. na grede ket zoken diaelani krenv !
●(1904) DBFV 53a. dihanalein, v. n., tr. «aspirer, respirer.» ●(1907) VBFV.bf 15a. dihanalein, v. n., tr. «respirer.» ●(1910) MAKE 84. ken en deus poan dihalana.
(2) Être à bout de souffle, s'essouffler, perdre haleine.
●(1878) EKG II 191. ne laka ket ac'hanomp da zialana evel-henn o c'haloupat var da lerc'h.
●(1911) BUAZperrot 10. hag a rede ker buhan ma venne dihalana. ●645. beteg ma venne dihalana. ●(1981) ANTR 45. Ar «sœcula…a» a vez dihasted warnañ beteg dialani.