adj.
(1) Qui ne connaît pas (son métier, etc.), ignorant.
●(1893) IAI 95. eun den dianaoudek euz he garg.
●(1907) PERS 71. Abalamour ma oa ken dianaoudeg he barezioniz var ho deveriou kristen. ●183. hen ken dianaoudeg hag heb iec'het. ●(1927) GERI.Ern 114. dianaoudek, tr. «ignorant.»
(2) Ingrat.
●(1659) SCger 69b. ingrat, tr. «dianaoudec.» ●(1710) IN I 131. ez omp estrainch dianaoudec.
●(1806) JOS 10. Da veza bet quen disounch a quen dianaoudec. ●(1889) SFA 312. Breman em euz mez ha keuz o veza bet kenn dianaoudek enn ho kenver. ●(18--) SAQ I 147. Dianaoudek e kever Doue.