dister .2

adj. Bezañ dister : falloir.

●(1877) FHB (3^e série) 10/77b. rag-se eo dister tri ugent lur had dre zevez arad. ●(18--) SAQ II 340. Kant ha kant tra a zo dister evit ober hon eürusded.

●(1932) FHAB Here 413. nemed ez eo dister o anaout.