divaviñ / divav .1

v.

(1) V. tr. d. Ôter la bave.

●(1744) L'Arm 28a. Oter la bave, tr. «Divaouein.»

(2) V. intr. Baver.

●(1849) LLB 1554. Lakeit ind de zivaw.

●(1939) RIBA 74. Chistra, lagouta, divaùein ha digardellat e hrè.