adj.
(1) Qui n'a pas de mémoire.
●(1732) GReg 269b. Dépourvû de memoire, qui ne peut apprendre par cœur, tr. «Divemor.» ●613a. N'avoir point de mémoire, tr. «Beza divemor.»
●(1904) SKRS I 11. ar bugel divemor. ●(1906) KPSA xvii. mez divemor oa, poan en doa o teski a zian eor. ●(1909) BROU 223. (Eusa) Divémor, tr. «Sans mémoire.» ●(1934) CDFi 23 juin. Na pebez penn divemor am eus-me memes tra !
(2) Mont divemor, dont da vezañ divemor : perdre la mémoire.
●(1910) MAKE 27. rak divemor e teuan da veza gant an oad. ●(1914) FHAB Gouere 205. Ar vutunerien a ya divemor buhannoc'h ha stankoc'h eget ar re all. ●(1920) AMJV 62. Tad a zo iac'h atao, mes eat eo divemor. ●(1984) ECDR 19. Ma zad a oa aet divemor a-barzh ma oa marv.