adj.
(1) Énorme, immense.
●(1860) BAL 58b. paleziou hag ilizou divent. ●(1876) TDE.BF 155a. Diveñt, adj., tr. «Démesuré, immense.» ●(1889) ISV 11. ar bolojou divent-ze.
●(1919) FHAB Here 112. Nag er moriou divent nag e kleuz ar steriou. ●(1921) PGAZ 5. kerreg huel ha divent o skora an enezen. ●(1963) LLMM 99/264. met nec’het bras gant o heuzoù hag o c’hentroù divent e seblante ur strollad archerien pilpasañ.
(2) Divent a : une grande quantité de.
●(1867) BUE 141. Divend a dud e oa enn-hi.
(3) Un niver divent a : un grand nombre de.
●(1911) BUAZperrot 87. eun niver divent a zoueou. ●226. eun niver divent a bec'herien.
(4) (en plt de qqc. d'abstrait) Immense.
●(1912) MMKE xvii. karante divent ar Zalver. ●(1921) FHAB Even 147. Eur vad divent a rafec'h d'in ! ●(1935) SARO 29. ar vad divent a reas sant Ronan da Voleniz. ●(1936) PRBD 53. Ar c'heuz, ive, a rank beza divent, heb muzul.
(5) Illimité.
●(1926) FHAB Genver 24. ne lakin ket a vec'hiou re vras d'it, rak nerz eul loen n'eo ket divent.
II. Adv. intens. Énormément.
●(1867) FHB 127/179a. Ar guez-ze a so teo divent. ●(1889) ISV 344. eun doare prenved bras divent.
●(1929) FHAB C'hwevrer 54. Al loened bras divent.