divergontiñ

v. tr. i.

(1) Divergontiñ ouzh ub. =

●(1744) L'Arm 203a. Insulter, tr. «Divergondein doh unan-bénac.»

●(1909) FHAB Gwengolo 278. ma teuont da zivergonti ouzoc'h.

(2) =

●(1744) L'Arm 19b. Attenter, tr. «Divergondein éneip.»