adj.
(1) Attr./Épith. Qui n'est pas brouillé, pur.
●(1906) KANngalon Eost 184. heno eo e teu da darza bepred sklear ha divesk eienen ar guir feiz. ●(1907) AVKA 231. an nard ar muia divesk. ●(1962) EGRH I 67. divesk a., tr. « sans mélange. »
(2) Loc. adv. Mesk-divesk : pêle-mêle.
●(1904) BOBL 31 décembre 15/1b. mesk divesk emaint. ●(1921) FHAB Kerzu 331. O c'houeza war gribenn ar menez mesk-divesk, / Enni holl c'houeziou mat an douar hag an aod.