divinimañ

v. tr. d.

(1) Ôter le venin.

●(1732) GReg 274b. Desenvenimer, tr. «Divinima. pr. divinimet. Van[netois] divelimeiñ.»

●(1929) SVBV 178. divinima ar flemmadou naer.

(2) =

●(1838) CGK 27. Mar lez divulumi e c'heno.