diwrac'hiñ .1

v. tr. d.

(1) Faire cesser de radoter.

●(1890) MOA 162a. On l'a fait cesser son radotage, tr. «dic'hrac'het eo bet.»

(2) Rembarrer.

●(1890) MOA 436a. Rembarrer, reprendre vivement q. q. (le remettre à sa place), tr. «dic'hrac'hi u. b.»