Devri

dizallañ

dizallañ

v.

I. V. tr. d.

(1) (en plt de qqn) Rendre la vue à.

(1876) TDE.BF 160b. Dizalla, v. a., tr. «Désaveugler.» ●(1880) SAB 176. an ini en d-oa en dizalled. ●(1893) IAI 14. dall oa deuet da veza (...) beteg ma teuas (...) eun diskib (...) d'he zizalla.

(1921) GRSA 269-270. un dén (...) hag e zizallè er geih tud, ou divoarè, ou digammè, ou diglenùedè.

(2) (en plt des yeux de qqn) =

(1921) GRSA 157. deulagad Nasien hag e zo dizallet aben kaer.

(3) sens fig. Dessiller.

(1866) SEV 214. evit dizalla ho spered. ●(1882) BAR 31. deuet eo abenn da zizalla an dud keaz-ze.

(1906) BOBL 17 février 74/1b. da sklerijenni o c'henvroiz, d'o didalla. ●(1936) BREI 458/1d. da zidalla ar bobl kouezet dindan kraban tud Moskou.

II. V. intr.

(1) Recouvrer la vue.

(1921) GRSA 156. ne zizallein ket éraok ma (...).

(2) sens fig. Ouvrir les yeux.

(1924) ARVG Eost 172. mar boa unan dall bennak, didallan a reont ; digeri a ra o daoulagad d'ar wirione.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...