Devri

dizarmañ / dizarmiñ

dizarmañ / dizarmiñ

v.

(1) V. tr. d. Désarmer.

(1732) GReg 273a. Desarmer, tr. «disarma

(c.1825-1830) AJC 6240. ar hard a disarmas anean. ●(1829) HBM 13. james ur soudard mad n'en em lez disarmi.

(1904) DBFV 46b. dizarmein, v. a., tr. «désarmer.» ●(1914) DFBP 91a. désarmer, tr. «Dizarma

(2) V. intr. Se désarmer.

(1920) MVRO 44/1a. Mar vez red d'eomp dizarma, en ober a refomp.

(3) V. pron. réfl. En em zizarmañ : se désarmer.

(1866) HSH 263. Bro-Saus en em zizarmas ive.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...