adj.
(1) (en plt de paroles) Inconvenant, incongru.
●(1869) FHB 221/92b. eur gomz benâg treuz, dizeread.
●(1939) MGGD 51. an eñvor eus an dro-gamm ha dizereat en devoa c'hoariet d'ezi. ●(1943) FATI 105. Hag e teraouas da zislonka dirazo komzou dizereat.
(2) (en plt d'actes) Incorrect, inconvenant.
●(1914) KZVr 78 - 30/08/14. dibri eur grampoen dre ar vegen a zo dizeread war ar meaz, tr. «ce n'est pas poli, à la campagne, de manger d'abord ce bout de la crêpe.» ●(1955) VBRU 54. Ar bez-koñsul 'vat, a gamme e veg, feuket emichañs gant ar seurt doareoù ken dizereat.