adj.
(1) Soûl.
●(1962) TDBP III 95. au lieu de dire mezo eo, ivre, on dit : Dotu eo, il est assommé.
(2) Têtu.
●(1920) FHAB Meurzh 274. Heman a oa eur penn totu a bôtr, treut, divergont, mad da gaout abeg e stad pep hini.
(3) Informe.
●(1973) HYZH 86-87/50. ur c'hozh dervenn dotu, berr, skosellek.
(4) Mastoc.
●(1987) MZLC 26. Kezeg kreñv ha dotu a veze stag ouzh o c'hirri.
(5) Penn-dotu : tête de Turc.
●(1935) OALD 51/12. Sell, penn-dotu a zo ac'hanout. ●(1942) VALLsup 165b. Tête de Turc, fig., tr. «penn-dotu.» ●Nous ne sommes pas des Têtes de Turc, tr. «n'eo ket pennou-dotu a zo ac'hanomp («Breiz», 17 du 1935).»
(6) Bazh-dotu : femme mal bâtie.