Devri

dougerez .1

dougerez .1

adj.

(1) Enceinte.

(1847) FVR 349. dre ma oa dougerez a eiz miz. ●(1851) GBI II 218. Mar d-on dougeres, tr. «Si je suis enceinte.» ●(1866) FHB 94/335a. Goaz aze d'ar graguez douguerezet ha maguerezet e derveziou-ze. ●(1869) KTB.ms 14 p 237. evel ur vroeg dougeres. ●(1876) TDE.BF 167b-168a. dougerez, adj., tr. «Femme enceinte, et aussi femelle pleine.» ●Dougerez e oa, tr. «elle était enceinte.» ●Kazek dougerez, tr. «jument poulinière.» ●(1882) BAR 54. setu ema var he c'huec'h miz dougerez an hini a lavare an oll n'he dijet ket a vugale. ●57. Clevet e devoe gant an eal e oe o tougen sant Ian-Vadezour, hag e oe var he c'huec'h miz dougerez.

(1908) PIGO II 3. e wreg a oa dougerez.

(2) Dougerez ouzh ub. : enceinte de.

(1863) GBI II 224. Mar d'on dougeres, eo ouzoc'h, tr. «Si je suis enceinte, c'est de vous.»

(3) Dougerez-vras : enceinte et prêt de son terme.

(1868) FHB 192/282a. Ar c'hreg-ze a ioa dougerez vras.

(1905) HFBI 164. Gertrud (…) à voa douguéres vras dar maré zé.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...