adj.
(1) Pilé.
●(1904) FHAB Genver/C'hwevrer 211. druillet kreiz ar c'haillar.
(2) (en plt de qqn) Embrouillé.
●(1905) IVLD 81. Hag ar medisin, druillet gant kement a draou dishenvel euz ar pez en doa guelet beteg neuze, a lavaras : «Dont a rin c'hoaz.» ●(1925) BUAZmadeg 598. setu ma oue druillet eun nebeut spered ar zant.
(3) Crépu.
●(1912) FHAB Even 186. an den gwenn (...) a frote ar penn druilhet ze en eur zellet ous ar morian bihan.
(4) (Poils) embrouillés.
●(1913) FHAB C'hwevrer 37. e vleo hag e reun a ioa e liou ar boultren, ha druilhet evel ar stoup.
(5) (Blé) ergoté.
●(1927) GERI.Ern 123. druilhet, tr. «(blé) ergoté.»