m. –où Bataille.
●(c.1500) Cb 15b. [appellaff] g. appeler commouer prouocquer / et appartient aux combateurs. b. appellaff a emgann.
●(1659) SCger 13b. baterie, tr. «emcan.» ●(1732) GReg 181b. Combat singulier, tr. «Emgann èntre daou zèn.» ●Combat, batterie, tr. «Emgann. p. emgannou. Van[netois] himgann. p. himgannëu.»
●(1849) LLB 576. ridek t'en emgann. ●715-716. El-se, kent en emgann, é ma er soudarded / Peb unan én é leh, peb unan én é sted. ●(1869) SAG 302. emgann vraz a zigoraz. ●(1874) FHB 488/143b. Abenn dek munud emgann guerniou ar Sybil a ioa draillet ha discaret oll. ●(1878) EKG II 13. peur e viche eun emgann-all. ●58. er penn diveza euz a emgann Kergidu. ●142. Krenvoc'h oant var an dibri hag an efa, eget n'oant var an emgann. ●(1882) BAR 201. Emgan var vor etre ar gristenien hag an turket. ●(1889) SFA 251. E kreiz an emgannou-ze gand an drouk-spered.
●(1942) DRAN 79. Gant sked an heol ez en em skign an emgann en oabl.